مست آمدم اي پيـــر که مستـــانه بميــرم
مستـانه در اين گـــوشـه ي ميـــخانه بميـرم...

در زنــدگي افســـانه شـــدم در هـــمه آفاق
بگذار که در مرگ هــــم افســــانه بميـــــرم...

شهریار

سخت است هی باشد خیالت هی نباشی تو
هی من بسازم عشق را از هم بپاشی تو

من سایه ی سرد زمستان گوشه ی ایوان
فیروزه در فیروزه های روی کاشی تو

من صاف و ساده،متن یک احساس رو در رو
غرق ِ هزار اما و آیا و حواشی تو

شب آمده با یک بغل رویای چشمانت
شب آمده تا بر دل من خون بپاشی تو

با هر حضور سرد با هر گفتگوی گرم!
داری به هر صورت دلم را می خراشی تو

من بی قراری های یک ابر ِ زمینگیرم
ابری که نیت کرده بارانش تو باشی تو

زهرا نعمتی

نمی داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست

تو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه ام فهمید مدت هاست ،مدت هاست

به جای دیدن روی تو در خود خیره ایم ای عشق
اگر آه تو در آیینه پیدا نیست عیب از ماست

جهان بی عشق چیزی نیست جز تکرار یک تکرار
اگر جایی به حال خویش باید گریه کرد اینجاست

من این تکرار را چون سیلی امواج بر ساحل
تحمل می کنم هر چند جانکاه است و جانفرساست

در این فکرم که در پایان این تکرار پی در پی
اگر جایی برای مرگ باشد! زندگی زیباست

فاضل نظری

امشب به افتخار تو گویم غزل بیا
از جنس عاشقانه نه،از جنس گله ها

امشب بیا که با تو کمی درد دل کنم
دردی که اندرون دلم خفته سالها

یعنی کسی به قدر غزل ها نمی رسد
تنها تو می دهی به غزل های من بها

شاعر نمی توان بودن اینجا میان خلق
وقتی که از تو شعر تو را می کنند جدا

این حرف من اگرچه دلی را شکسته است
بی حرمتی به شعر و سخن می کشد مرا

وقتی که شعر بار زمان را نمی کشد
آیا سزد به شاعر او گفت:مرحبا؟!

گر این غزل ملال شما گشت معذرت
شادیم گر پسند کسی گشت حرف ما

فردوس اعظم

دلم بي ترجمان چشم تو معنا نمي گردد
بدون گردش چشمت شبم فردا نمي گردد

به آيينه نظر كردم نديدم جز تورا در آن
توئي در من كه او هرگز تك و تنها نمي گردد

به گيسويت گلي از نسترن داري كه سر مستم
خمي دارد- به دست بادها هم وا نمي گردد

بيا بنشين كنارم تا ببيني مست يعني چه !
بسان كوه تفتانم كه پشتم تا نمي گردد

غزل مي ريزد از چشمت كه شاعر گشته ام امشب
دراين مضمون كوچك حجم چشمت جا نمي گردد

مجتبي اصغري فرزقي

دل بریدم از تو این بار می خواهم روم
خسته ام از زندگی بسیار، می خواهم روم

آمدم حالا که تا حرف دلم را گویمت
باورم کن بعد این دیدار، می خواهم روم

بارها دل کنده ای از من، ولی باز آمدم
از پی اصرارها ناچار می خواهم روم

بعد از این فیض نمی ماند میان انجمن
با دل پر حسرت و خونبار می خواهم روم

آن قدر دل گيرم از بی مهری های زندگی
گاه گویی بر سراغ، دار می خواهم روم

روح سرگردان من آواره می شد، وا دریغ
در زمستان، یا بهار، ای یار، می خواهم روم

فردوس اعظم

قلبت که می زند سر من درد می کند

این روزها سراسر من درد می کند

قلبت که... نیمه ی چپ من درد می کشد

تب کرده، نیم دیگر من درد می کند

تحریک می کند عصبِ چشمهام را

چشمی که در برابر من درد می کند

شاید تو وصله ی تن من نیستی، چقدر

جای تو روی پیکر من درد می کند

هی سعی می کنم که ترا کیمیا کنم

هی دستهای مس گر من درد می کند

دیر است پس چرا متولد نمی شوی؟

شعر تو روی دفتر من درد می کند

نجمه ی زارع 

فقط یادت نره شدی عشق کسی که از همه عاشق تره

اینو یادت نره عشقم فقط با من بخند دیگه چشماتو رو دور و بریهاتم ببند

آره با من بخند

فقط جایی نرو میدونی دل ندارم دیگه تنهایی نرو

دیگه جایی نرو عشقم فقط با من بمون نذار هیچ چیزی بندازه جدایی بینمون

آره با من بمون

دیوونه دیگه اخماتو وا کن منو عشقم صدا کن توی چشمام نگاه کن

دیوونه دیگه دارم هواتو دلم آرومه با تو نبینم گریه هاتو

 

خواننده: بهنام بانی

هر چی می تلخ تر مستی ما بیشتر

هر که غم نوشتر از دگران پیشتر

جرد نابم بریز ساقی خوش نامم

هر که او پیشتر از همه درویشتر

امشب که تاریکه ستاره بارونه

صبحم که نزدیکه کنج می خونه

با یار طنازم دست تو دستش

دنیامو میبازم به چشم مستش

 

خواننده: کلمست از آهنگ شب یلدا

بوی عیدی بوی توپ بوی کاغذ رنگی 
بوی تند ماهی دودی وسط سفره ی نو
بوی یاس جانماز ترمه ی مادربزرگ

با اینا زمستونو سر می کنم
با اینا خستگیمو در می کنم

شادی شکستن قلک پول
وحشت کم شدن سکه ی عیدی از شمردن زیاد
بوی اسکناس تا نخورده ی لای کتاب

با اینا زمستونو سر می کنم
با اینا خستگیمو در می کنم

فکر قاشق زدن دخترناز چشم سیاه
شوق یک خیز بلند از روی بته های نور
برق کفش جفت شده تو گنجه ها

با اینا زمستونو سر می کنم
با اینا خستگیمو در می کنم

عشق یک ستاره ساختن با دولک
ترس ناتموم گذاشتن جریمه های عید مدرسه
بوی گل محمدی که خشک شده لای کتاب

با اینا زمستونو سر می کنم
با اینا خستگیمو در می کنم

بوی باغچه بوی حوض عطر خوب نذری
شب جمعه پی فانوس توی کوچه گم شدن
توی جوی لاجوردی هوس یه آب تنی

با اینا زمستونو سر می کنم
با اینا خستگیمو در می کنم

خواننده: فرهاد مهراد
شاعر: شهیار قنبری